Processie in Sente

Een stoet door het dorp en de zijstraten waarbij we verkleed zijn en nee, het is geen carnaval. De jeugd van nu kent dat niet meer, maar in de jaren vijftig en zestig gaan er nog processies uit. Wij als schoolgaande jeugd “mogen” daaraan meedoen.

Dat gebeurt twee keer per jaar: eentje de zondag na Sacramentsdag – dat is een paar weken na Pinksteren – en eentje op 15 augustus, het feest van Maria.

Na de vroegmis gaan we met de meester naar de meisjesschool. De nonnetjes hebben de processiekleren en de andere attributen al uit de kelders van het Godshuis gehaald en in de meisjesschool kunnen we ons aankleden. De stoet wordt samengesteld en daar gaan we. De straten liggen vol met groen want iedereen heeft speciaal zijn haag geschoren en het haksel op straat gestrooid als versiering. Gasboetes bestaan namelijk nog niet. Elk huis is bevlagd en voor zowat elk venster staat een heiligenbeeld, geflankeerd door twee kandelaars met brandende kaarsen. Voor zover ik weet zijn er tijdens de processies geen huizen afgebrand.

Eerste halte is aan de kerk, want daar is de hoogmis net gedaan – ja dat is de mis die het langst duurt – en komen de priesters, de misdienaars, de notabelen en het zangkoor erbij. De kloekste boerenzonen dragen de heiligen en de uitverkorenen mogen de baldakijn dragen waaronder de pastoor met de monstrans loopt.

Parcours

Met het parcours dat we op ons plannetje volgen spelen we eigenlijk een beetje vals, want ons vertrekpunt, kapelletje nr. 1, was oorspronkelijk het eindpunt. Maar niet getreurd, voor de rest is het exact dezelfde omloop als de vroegere processie.

We vertrekken aan kapelletje nr. 1, op de hoek van de Leemweg met de Dorpsstraat. We lopen richting Moleneinde. De tweede kapel staat op de hoek van de Dorpsstraat met het Nieuwbedelf. We volgen het Nieuwbedelf, door de Sentenaars het “strontstraatje” genoemd. Aan de Rommelsweg zijn onze kloeke mannen al content dat ze hun beelden en bovenal de loodzware baldakijn eens kunnen neerzetten. Daar staat de derde kapel.

Na wat uitgeblazen te hebben, slaan we rechtsaf de Rommelsweg in. De volgende “rustpauze” is bij de vierde kapel, op de westelijke hoek met de Leemweg. Onze heiligendragers voelen het al in hun armen, maar geven geen krimp. Allé vooruit, het is niet ver meer. Terug rechtsaf en de Leemweg volgen tot we weer aan de Dorpsstraat komen.