We staan hier op de hoek van de Jeronimuspolderdijk en de Nieuwstraat, twee namen die op het eerste gezicht vrij onschuldig klinken, maar geloof me, daarachter schuilt een verleden dat stinkt. Letterlijk!
Straatnamen, daar valt altijd wel wat over te vertellen. Sommige zijn eeuwenoud, andere zijn er pas bij bedacht omdat er na de fusies teveel straten met dezelfde naam bestonden. En dan heb je nog de bijnamen, die de plaatselijke bewoners uit hun mouw schudden. Die zijn vaak creatiever en soms ook een tikkeltje minder netjes.
Jeronimuspolderdijk
Laten we beginnen met de Jeronimuspolderdijk. Prachtige naam, historisch verantwoord, genoemd naar Hiëronymus Lauwerijn himself, de man die Watervliet, Waterland en Philippine op de kaart zette. Al is het wel geestig dat het straatnaambordje Jeronimuspolder vermeldt. Ze zullen het bordje te klein gekocht hebben zodat dijk eraf gevallen is.
Schijtersdijk
Maar de volksmond doet daar nog een schepje bovenop. Vraag hier de weg naar Schijtersdijk en iedereen wijst je de goede kant op. Hoe komen ze nu aan die naam? Simpel eigenlijk. Vroeger was dit een modderig straatje, met aan één kant bebouwing en aan de overkant een gracht. Toiletten waren er niet wanneer de nood hoog was, en dat was blijkbaar nogal eens het geval, vlogen de mensen naar de overkant, de gracht in, om de natuur zijn gang te laten gaan. Hiëronymus zou er rode kaken van krijgen.
Nieuwstraat
En dan hebben we nog de Nieuwstraat. Ook al zo’n naam met een verhaal. Ooit heette deze straat de Molenstraat, zo genoemd naar een houten korenwindmolen, die hier al in 1570 stond, op het gehucht Meulenhoek, vlakbij de Nederlandse grens. Die arme molen had de pech dat hij midden in de oorlog tussen Holland en Spanje terecht kwam. Rond 1580 kwamen de Hollandse geuzen de Spaanse molen in puin slaan. Pas jaren later werd hij heropgebouwd. Op de Ferrariskaart van 1777 prijkt hij weer fier als Meulen ’t Waterlant. In 1890 kreeg hij er zelfs een stoommaalderij bij, een gebouw van drie verdiepingen hoog. De molen zelf werd in 1910 gesloopt, maar de maalderij bleef overeind en staat er vandaag nog steeds. De binneninrichting is inmiddels wel compleet vernieuwd.
De molen gaf zijn naam aan de Molenstraat van de Oudeman. Na de fusies van 1976 hadden we wat te veel Molenstraten in Sint-Laureins en de Oudemanse Molenstraat wijzigde in de Nieuwstraat.