Iedere patiënt heeft het recht om een bepaalde medische handeling of onderzoek te weigeren. Met een negatieve wilsverklaring kan je bepalen wat je niet meer wil ondergaan, wanneer je dit zelf niet meer kunt vertellen (bijv. door dementie of een coma). Het kan gaan om het weigeren van reanimatie, bestraling, kunstmatige beademing, enzovoort.
Deze wilsverklaring blijft onbeperkt geldig, tenzij je ze herroept.
De inhoud van de negatieve wilsverklaring is wettelijk afdwingbaar. Met andere woorden: artsen moéten hiermee rekening houden.
Procedure
Het is belangrijk dat je jouw weigering op papier zet. Op de website van LEIF (LevensEinde InformatieForum) vind je een modeldocument van de negatieve wilsverklaring. Je kan LEIF ook contacteren om een gedrukte versie per post aan te vragen. Deze vzw geeft ook de mogelijkheid om een LEIFkaart aan te vragen die je in jouw portefeuille kan bewaren en waarop jouw wettelijke wilsverklaringen opgelijst zijn.
Het opstellen van de negatieve wilsverklaring gebeurt best in aanwezigheid van een arts, zodat er geen discussie is over de wilsbekwaamheid. In tegenstelling tot de wilsverklaring betreffende euthanasie moeten er geen getuigen optreden bij de negatieve wilsverklaring. Je kan wel een vertegenwoordiger aanduiden die voor jouw rechten opkomt, als je het zelf niet meer kunt.
Je bewaart de negatieve wilsverklaring zelf en je geeft één exemplaar aan jouw vertrouwenspersoon en aan jouw behandelende (huis)arts voor in jouw patiëntendossier.